Ζωντας για λιγο στο σκοταδι (2)
Στο δεύτερο μέρος της δράσης μας, πήγαμε στον πεζόδρομο απέναντι από το σχολείο που υπάρχει "οδηγός όδευσης τυφλών", με σκοπό οι μαθητές να κινηθούν με μπαστούνια (χρησιμοποιήσαμε τις ράβδους της Φυσικής Αγωγής) πάνω στους οδηγούς και να αισθανθούν σε πραγματικές συνθήκες όπως αισθάνονται οι συνάνθρωποί μας με προβλήματα όρασης. 
Αρχικά οι μαθητές ενημερώθηκαν για τον οδηγό όδευσης τυφλών και πως να διακρίνουν τι σημαίνει η κάθε ανάγλυφη πλάκα στο έδαφος. 
Χωρίστηκαν σε ζευγάρια και ένας έκλεισε τα μάτια του άλλου με ύφασμα, ώστε να μην βλέπει και στη συνέχεια ακολούθησε το ζευγάρι του στη διάρκεια της πορείας του, για να τον βοηθήσει σε περίπτωση που θα έβγαινε από τον οδηγό. 

Με τα μπαστούνια τους κινήθηκαν επάνω στους οδηγούς αργά και προσεκτικά. Δεν ήταν τόσο εύκολο όσο φανταζόντουσαν αρχικά και πολλές φορές σταματούσαν για να ελέγξουν ότι είναι ακόμα πάνω στον οδηγό όδευσης.

Στις διασταυρώσεις με πλάκες "κινδύνου" σταματούσαν ελέγχοντας τις διπλανές πλάκες για να σιγουρευτούν για την πορεία που θα ακολουθήσουν. 
Πνευματικά δικαιώματα © 2012 Μαρία Τσουκνίδα και 26ο & 29ο Δημοτικά Σχολεία Αχαρνών
Ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία για τα παιδιά, που τα προβλημάτισε και τα ευαισθητοποίησε φέρνοντάς τα έστω και για λίγο στη θέση των ανθρώπων με προβλήματα όρασης, που κινούνται καθημερινά στην πόλη μας ... προβλήματα που δεν έχουν να κάνουν μόνο με την υποδομή αλλά και από την αδιαφορία των συμπολιτών μας που δεν σέβονται ή δεν γνωρίζουν ότι παρκάροντας σε σημεία που υπάρχουν οδηγοί όδευσης τυφλών ή ράμπες για αναπηρικά καροτσάκια δυσχεραίνοντας την ήδη δύσκολη ζωή των ανθρώπων με ειδικές δεξιότητες ...
Επιστρέψαμε στο σχολείο μας και αφού συζητήσαμε για την εμπειρία τους κλείσαμε τη δραστηριότητά μας ανακοινώνοντας το επόμενο βήμα της δράσης, που θα είναι το άθλημα Goalball, που είναι ειδικά σχεδιασμένο για άτομα με προβλήματα όρασης. Μέχρι τότε, πάρτε κι εσείς μια γεύση  από το βίντεο που ακολουθεί.